Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

η μηχανή που κλέβει τα χρήματα















ΤΟ ΛΗΣΤΑΡΧΕΙΟ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ
 
Τα χρηματοπιστωτικά μας συστήματα έχουν καταληφθεί από μία γενιά κλεφτών.
Ενώ εσύ δουλεύεις όλο και πιο σκληρά για όλο και λιγότερα, το παιχνίδι είναι στημένο και παίζεται εναντίον σου. Μας μετατρέπουν όλους μας σε εικονικούς σκλάβους.
Απατεώνες στην καρδιά του οικονομικού μας συστήματος ελέγχουν τους πιο πολύτιμους πόρους: το φαγητό, το νερό, την ενέργεια, το χρυσό, ακόμα και η αξία των χρημάτων  ‘ρουφιέται’ από απατεώνες υψηλού επιπέδου σε μια μεγάλη συνομωσία ασταμάτητης διαφθοράς. Ληστεύουν κάθε χρόνο χρήματα αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για οποιαδήποτε μέτρα λιτότητας, δεν υπάρχουν λόγοι για οικονομική δυστυχία, δεν υπάρχουν λόγοι για φτώχια και πείνα. Δεν έχουμε καμία έλλειψη. Είμαστε απλά τα θύματα αυτής της τεράστιας ανυπολόγιστων διαστάσεων ληστείας.
Έχουμε υποστεί τόσο μεγάλο βανδαλισμό που καταπιέζει ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Η αλήθεια είναι ότι αυτά που ήδη έχουμε είναι υπεραρκετά και μας περισσεύουν.
Εξήντα χρόνια πριν η παραγωγικότητα αυξάνονταν τόσο γρήγορα, που προέβλεψαν ότι σήμερα ολόκληρες οικογένειες θα μπορούσαν να ζήσουν άνετα με το εισόδημα μονάχα ενός μέλους της οικογένειας δουλεύοντας μόνο 10 ώρες την εβδομάδα! Αναρωτιόνταν τότε τι θα κάνουμε με όλον αυτό τον ελεύθερο χρόνο που θα είχαμε στη διάθεσή μας. Αλήθεια τι απέγινε αυτό το όνειρο?
Τελικά αποδεικνύεται ότι είχαν δίκιο. Μία εργασία η οποία θα χρειαζόταν ολόκληρη εβδομάδα να διεκπεραιωθεί, σήμερα χρειάζεται μόνο 10 ώρες. Κατέχουμε τεχνολογία η οποία πολλαπλασιάζει τις προσπάθειές μας μέχρι και χίλιες φορές και συνδέοντας μας με τρόπους που δεν είχαμε ποτέ φανταστεί.
Είμαστε τώρα 10 φορές πλουσιότεροι από ότι τη 10ετία του 1950. Είμαστε κληρονόμοι μιάς μεγάλης άφθονης ευημερίας. Εβδομήντα τρισεκατομμύρια μόνο στις ΗΠΑ. Πάνω από 200.000 δολάρια αναλογούν σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί.
Λεηλατούν μέσω των κολοσσιαίων εταιρειών αυξάνοντας τις τιμές και μειώνοντας τους μισθούς, κλέβοντας τους καρπούς της δικής μας παραγωγικότητας, ενώ οι οικογένειες θα ευημερούσαν μονάχα με το εισόδημα ενός μέλους της οικογένειας.
Τώρα δουλεύουν και οι δύο γονείς παρέχοντας 8 φορές περισσότερη παραγωγικότητα, αλλά δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.
Ελέγχουν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και χρησιμοποιούν τα σημαντικότερα κοινωνικά θέματα για να μας χωρίζουν: - αδελφός εναντίον αδελφού για να πολεμάμε μεταξύ μας, ενώ εκείνοι την ίδια ώρα κατακλέβουν τα ιερά θεσμά μας.
Μας τρομοκρατούν για να μην ξεσηκωθούμε και να καταρρεύσουν οι Τράπεζες. Αλλά εάν το κάναμε ξαφνικά θα αποκτούσαμε το οκταπλάσιο εισόδημα το οποίο τώρα συλλέγεται μακριά μας.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
Μην παραδίνεσαι σε αυτούς τους απατεώνες, που σε καταχρεώνουν και σε υποδουλώνουν, κλέβουν τη ζωή σου, λένε τι πρέπει να κάνεις, πώς να σκέπτεσαι και να αισθάνεσαι.
Ας κάψουμε τις βδέλες πάνω από τις πλάτες μας, ας αντικαταστήσουμε τα διεφθαρμένα συστήματά τους με καλλίτερα συστήματα από τα οποία θα επωφελούμαστε όλοι μας. Ας διεκδικήσουμε τους καρπούς της δικής μας παραγωγικότητας. Ας μοιραστούμε την ευημερία μας. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό τώρα.
Εμείς είμαστε οι δημιουργοί και όταν έρθουμε όλοι μαζί έχουμε τη δύναμη να δημιουργήσουμε το μέλλον που πραγματικά θέλουμε.
 
ΔΕΙΤΕ, ΜΕ ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ, ΤΑ ΔΥΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ
ΜΑΣ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ!!! ... ΞΥΠΝΗΣΤΕ



Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016



ΤΟ ΤΥΡΙ ΣΤΗ ΦΑΚΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η ιδιωτική ( και η δημόσια βέβαια ) περιουσία των Ελλήνων, είναι ο στόχος των Ευρωπαίων. Θα έρθουν δηλαδή και θα μας πάρουν και με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες και μπιρ παρά που λέμε, τα πάντα. Σπίτια, χωράφια, μετρητά, περιουσίες, μέχρι και τα τιμαλφή από τις θυρίδες των τραπεζών και ότι άλλο έχουμε.  Αυτά διαδίδουν έντεχνα οι Μαφιόζοι των Βρυξελών στους λαούς τους για να τους ησυχάζουν και  για να τους κρατούν ενωμένους και να τους ψηφίζουν βέβαια. Δικά τους είναι τα κανάλια και όλα τα άλλα μεγάλα ΜΜΕ Ή ΑΚΡΙΒΈΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΏΝ ΤΟΥΣ, δικές τους οι εταιρείες δημοσκοπήσεων και οι οίκοι αξιολόγησης, δική τους η ΕΛΣΤΑΤ και οι ανά τον κόσμο χχΣΤΑΤ και ότι θέλουν … πουλάνε. Τέλος δικές τους είναι οι Κεντρικές τράπεζες, κι’ αυτό είναι τον πλέον κουφό, όλων σχεδόν των κρατών. Μέχρι και της Ρωσσίας η Κ.Τ. δική τους είναι. Εντελώς συμπτωματικά δεν ήταν δικές τους οι Κ.Τ.,  του Ιράκ και της Λιβύης ( ρωτήστε, αν θέλετε το Σαντάμ και τον Καντάφι αν επικοινωνείτε με το Άγιο Πέτρο)  και δεν είναι ακόμη κι’ αυτή της Συρίας (  τον Άσσαντ μπορείτε ακόμη να τον ρωτήσετε γιατί λίγα μάλλον θα είναι τα ψωμιά του).

 Και μέχρι εδώ σωστά και όμορφα τους φαίνονται όλα, των λαών της Ευρώπης εννοώ. Και ειδικά για την ψωροκώσταινα έχουν λόγους να πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει αυτό, να μας κάμουν δηλαδή δούλους τους. Είναι τόσο ανήθικοι ( ή βλάκες ή δεν ξέρω  τι άλλο   να  πει κανείς? ) όλοι όσοι μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν, που δε θα διστάσουν ούτε στιγμή να μας παραδώσουν βορά στα κοράκια των «αγορών». Βγήκα από τα ρούχα μου όταν μια μέρα πρόσφατα είδα σ’ ένα κανάλι την κυρία Βαλαβάνη παρακαλώ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΉ, να χτυπιέται και να φοβερίζει όλους όσους δεν προσέλθουν λέει να ρυθμίσουν τις οφειλές τους με τον πρόσφατο νόμο για τις εκατό ΔΟΣΕΙΣ, ότι θα αντιμετωπίσουν το ΣΔΟΕ. Ποιους φοβερίζεις κυρία μου? ΑΚΟΥΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ? Σκέφτηκες ποιους σε παρέσυραν να εξυπηρετήσεις μ’ αυτό το νόμο? Σκέφτηκες ποιος μπορεί να έχει λεφτά στην άκρη για να πληρώσει φόρους με απαλλαγή λέει προσαυξήσεων μέχρι και 100%? Πάλι καλά που δε σε βάλανε να περιλάβεις στον ίδιο νόμο και τίποτε φοροδάνεια από τις τράπεζές τους. Μόλις τα διάβασα η μόνη αντίδρασή μου ήταν να θυμηθώ τη λέξη «ενεός» των προγόνων μας και να κάμω το σταυρό μου, σαν καλός Χριστιανός, για να μη μου ξεφύγει καμιά κακή κουβέντα.   

Και είναι απορίας άξιο και δε μπορώ να σκεφτώ με ποιο τρόπο διαβρώνουν τους πάντες και τα πάντα. Τους εκβιάζουν, τους εξαπατούν ή τους δελεάζουν και πως? Αποτελούσαν οι πάντες μαύρη φάλαγγα και τους είχαν ετοιμάσει πριν να αναλάβουν ( ή να τους δώσουν ) τα ηνία της εξουσίας ή έχουν τον τρόπο να υποτάσσουν τους πάντες από τη μια στιγμή στην άλλη? Τι τρόπους και τι μέσα τέλος πάντων χρησιμοποιούν?

Ας κάνουμε τώρα και μίαν  υπόθεσην εργασίας (άσκησιν επί χάρτου, όπως λέει και ο κομπάρος Πρόεδρος Αναστασιάδης για να μας απειλήσει κι’ αυτός). Ας υποθέσουμε ότι αυτοί που τους χρωστάμε, αποφασίζουν να πάρουν τα λεφτά τους και έχουν επάνω μας απεριόριστες εξουσίες. Τους χρωστάμε τόσα ( και ποιος ξέρει πόσα θα τους χρωστάμε σε λίγο ακόμη, με αυτούς του ρυθμούς υπερχρέωσης ), που όχι μόνο η περιουσία μας, αλλά και όλους να μας πουλήσουν για σκλάβους στη Μπαρμπαριά, θα καλύψουν μόνο ένα μικρό ποσοστό της οφειλής μας. Τα υπόλοιπα από πού θα τα πάρουν? Και αφού δεν αξίζει ολόκληρη η Ελλάδα και οι Έλληνες όλοι αυτά τα λεφτά, γιατί μας δάνειζαν και εξακολουθούν ακόμη να μας δανείζουν? Κι’ όχι μόνο μας δανείζουν, αλλά και μας παρακαλάνε ( και μας εκβιάζουν ακόμη ) να μας δανείσουν? Πάντα βέβαια είναι πρόθυμοι να μας «ελεήσουν», υπό την προϋπόθεση ότι «θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας» και «θα προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις».

Αν π.χ. επρόκειτο για ένα απλό τραπεζικό δάνειο, η Τράπεζα θα τσιμπούσε τον εγγυητή. Μα θα μου πείτε ότι αυτοί, εννοώ οι αξιότιμες αγορές , δεν έχουν εγγυητή. Και η απάντηση είναι ότι έχουν και πάρα έχουν μάλιστα. Και αν δε με πιστεύετε, ρωτήστε και τον κύριο Σημίτη ( συνθήκη Λισσαβόνας, το άρθρο 122 ). Εγγυητές των δανείων μας όλων, και προς την ΕΚΤ και προς το ΔΝΤ και σ’ όλα κατ’ επέκταση τα μαγαζιά τους, είναι όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ. Πολύ απλά, αυτό σημαίνει ότι οι ήδη υπερχρεωμένοι από δικά τους δάνεια λαοί της υπόλοιπης Ευρώπης, θα δανειστούν κι’ άλλα από τις αξιότιμες «αγορές», δηλαδή επαναλαμβάνω από τις δικές τους τράπεζες και αξιότιμους επενδυτές,  για να καλύψουν τα δικά μας χρέη, θα υπερχρεωθούν κι’ αυτοί και θα τεθούν όπως εμείς υπό επιτήρηση, υπογράφοντας μνημόνια κλπ και όλη η Ευρώπη θα μετατραπεί σταδιακά σε μια μεγάλη  Ελλάδα.  Μια μεγάλη αποικία των «αγορών». Είναι δηλαδή το Ελληνικό ασύλληπτο σε μέγεθος για τη μικρή χώρα μας, χρέος, το «τυρί στη φάκα» που θα παγιδεύσει όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς. Ο στόχος δηλαδή δεν είναι μόνο τα πορτοφόλια των φτωχών Ελλήνων, αλλά και αυτά, κυρίως αυτά, των πλούσιων Ευρωπαίων.

 

Έτσι περίπου αντιλαμβάνεται τη μηχανή του χρέους    ένας απλός άνθρωπος,  όπως εγώ π.χ. ο μη οικονομολόγος. Κι’ αν κάνω λάθος, ας μου το πει παρακαλώ κάποιος, με απλά όμως και κατανοητά λόγια και όχι με ακαταλαβίστικους ακροβατισμούς και νομικίστικες εξυπνάδες, ποιο είναι το λάθος μου.

Και το πρώτο εύλογο ερώτημα που γεννιέται, ύστερα απ’ αυτά που παραθέσαμε, είναι: Τι άλλο περιμένουμε να δουν τα μάτια μας,  για να υποψιαστούμε  ότι μπορεί να υπάρχει δόλος σ’ αυτές τις μεθοδευμένες ενέργειες των εταίρων μας? Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αποθρασυνθεί σε τέτοιο βαθμό, που έχουν σταματήσει από πολύ καιρό να τηρούν έστω και τα στοιχειώδη προσχήματα και προφυλάξεις. 

 

  

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΌΣΑ ΧΡΟΝΙΑ


2016 10 28
………………………………………………………………………………………….

...... Άνοιξαν επίσης και καταστήματα με εμπόρευμα που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρο για τους ξένους , τα λεγόμενα τουριστικά, που βοήθησαν να φύγουν από τον τόπο πολλά αξιόλογα παλιά που υπήρχαν και να αντικατασταθούν στα διπλανά καταστήματα με φανταχτερές κουβέρτες από συνθετικά υλικά. Με τον τουρισμό δεν είναι άσχετη και η μετοικεσία ενός μέρους των κατοίκων του νησιού. Η μετοικεσία που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον τόπο. Πρόβλημα που δημιουργήθηκε για να λύσει άλλα πιεστικά προβλήματα. Οι κάτοικοι των μεσογειακώτερων και ορεινότερων χωριών της δυτικής Λευκάδας φεύγουν. Και όσοι δεν φεύγουν έξω – είναι η χειρότερη περίπτωση – φεύγουν προς τα παραθαλάσσια της ανατολικής Λευκάδος, όπου μικροοικισμοί ιδρύονται μέχρι τη Βασιλική, ενώ στην περιοχή του Νυδριού διαμορφώνεται μιά κωμόπολη με πληθυσμό με γεωργική ακόμη μάλλον απόκλιση και απασχόληση, συγκεντρωμένο από τα γειτονικά χωριά που άδειασαν, και κάποια τους αν δεν ερήμωσαν τελείως, δε θ’ αργήσουν να το πάθουν.*

 

Η μετακίνηση των αγροτικών προ πάντων στοιχείων έξω από το νησί, στην Αθήνα, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, και πολύ περισσότερο η μετανάστευση στο Εξωτερικό, δημιουργούν σοβαρώτατο πρόβλημα εθνικό, εκεί που φαίνεται ότι λύνουν ή και λύνουν ατομικά προβλήματα, που όμως θα μπορούσαν να λυθούν εν μέρει και αλλιώς.

 

Γιατί ο πληθυσμός των χωριών ελαττώθηκε πολύ και σε πολλά χωριά δεν έχουν μείνει παρά οι ανίκανοι ή λίγο ικανοί για εργασία: γρηές και γέροι. Η γη σε πολλές περιοχές λιγώτερο γόνιμες εγκαταλείφθηκε και αγρίεψε, αλλού μισοκαλλιεργείται και καλλιεργούμενα ελιές και αμπέλια φθείρονται, οι καρποί δύσκολα συγκεντρώνονται από έλλειψη εργατικών χεριών κι’ αφήνονται του χαμού, γιατί δε συμφέρει οικονομικά η συγκέντρωσή τους εξ αιτίας της μεγάλης διαφοράς μεταξύ της τιμής των προϊόντων και της τιμής της εργασίας, γιατί δεν υπάρχουν εργατικά χέρια. Και η γη, το παλιότερο στέρεο κοινωνικό στήριγμα των πλιότερων εποχών και κατ’ εξοχήν της αρχοντιάς του τόπου, έχασε τη σημασία της, κριτήριο δε της αξίας της δεν είναι πιά το γόνιμο και η παραγωγικότητά της, αλλά η θέση με την πιθανή ή βέβαιη τουριστική αξιοποίησή της, πίσω από την οποία ενεδρεύει ο κίνδυνος μιάς άλλης κατακτήσεως όχι με πολεμικά μέσα και στρατούς αυτή τη φορά, αλλά με το χρήμα: τους νέους «δαρεικούς»** Ο κίνδυνος και η ντροπή να περάσει αυτός ο τόπος που τον ημέρεψαν με τον ιδρώτα τους και τον υπεράσπισαν με το αίμα τους περίπου 120 γενιές Ελλήνων προγόνων, σε χέρια αλλόφυλων, ξεπουλημένος από εξ ανάγκης λαθεμένα σκεπτόμενους απογόνους. ............................................................................

.......και συνεχίζει αυτός ο άνθρωπος με την περιγραφή των καθιερωμένων εορτών λόγου και τέχνης για να επισημάνει τον ευτελισμό τους, τελειώνοντας με τη διαπίστωση ότι τώρα δεν υπάρχουν πλέον ακροατές. Θεατές υπάρχουν. Τι θα έγραφε άραγε αν ζούσε να γνωρίσει το σημερινό κατάντημα του τόπου;

 

...... Αυτά γράφτηκαν  από τον καθηγητή Πάνο Ροντογιάννη και περιέχονται στο δεύτερο τόμο του δίτομου έργο του «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕΥΚΑΔΟΣ» σελ. 623-625 σε δεύτερη έκδοση του έτους 1982

 

 

 

 

  • *Η απογραφή του 1981 που έδειξε πληθυσμό του νησιού 21.780 άτομα, και συνεπώς μείωση από το 1971 κατά 2.801     κατοίκους ήτοι 22,4%, είναι προειδοποίηση για το χειρότερο.
  • **Έτσι λέγανε οι Έλληνες της κλασικής εποχής τα χρυσά Περσικά νομίσματα, με τα οποία αγόραζαν σ’ όλο τον κόσμο οι      Πέρσες τους πράκτορές τους